Przyczyną ubytków żywności jest ich niszczenie przez różnego rodzaju szkodniki. Do szkodników żywności należą owady i gry­zonie — głównie szczury i myszy oraz drobnoustroje. Ponadto należy również uwzględnić ubytki wywołane niszcze­niem artykułów żywności na skutek utlenienia, działania promieni słonecznych, nieodpowiedniej temperatury, wilgoci itp. Jaki to ma związek z ubytkami? Rola tych szkodników w gospodarstwie naro­dowym, a w rolnictwie w szczególności jest bardzo znaczna. Ich działanie powoduje ogromne straty, o ile nie nastąpi przeciwdzia­łanie ze strony zorganizowanego społeczeństwa. W Polsce w okre­sie 1945—1948 straty zbiorów w rolnictwie wynosiły ca 10%, co przedstawiało setki tysięcy ton wszystkich naszych zbóż, ogólny zbiór ich bowiem kształtuje się na ok. 10 milionów ton rocznie. Liczba ta wydaje się fantastyczna i nieprawdopodobna, po zapo­znaniu się jednak bliżej z tym zagadnieniem dochodzi się do wnio­sku, że straty są istotnie ogromne. Odradzająca się nasza gospodarka przestała dłużej tolerować ten stan rzeczy. Ochrona naszej żyw­ności przed szkodnikami jest dokonywana przez rozwój chłodni­ctwa i przemysłu konserwowego, przez stosowanie wszelkich środ­ków, zapobiegających zepsuciu. Trwa równocześnie usilnie walka niszczycielska z wszystkimi szkodnikami żywności (trucie szczurów, myszy i owadów). Boga­ctwo naszego kraju jest głównie uzależnione od szerokiego rozwoju